Orionus

[Hellhound]

"Naukowcy na Ziemi i na planecie Lutan odkryli, że na planecie Orionus krążącej w drugim układzie słonecznym, znajdują się złoża substancji energetycznej mogącej zabezpieczyć potrzeby ludzkości. Z obu planet wyruszają ekspedycje naukowe, których zadaniem jest zbadanie i zabezpieczenie tych złóż."

Wstęp

"Orionus" to prosta gra dla osób od lat 10 wydana w 1989 roku. Niestety wydana została
incognito - brak nazwy wydawcy. Wydaje się, że firmy nie przywiązywały w tamtych czasach wagi do takich drobiazgów jak nazwa wydawnictwa.

Strona graficzna

Jeśli chodzi o stronę graficzną to opiera się ona luźno na serii komiksów Ericha von
Danikena "Bogowie z Kosmosu" z lat siedemdziesiątych. Możemy spotkać na planszy te same pojazdy kosmiczne, którymi posługiwali się mieszkańcy planety Des. Również pionki
przedstawiające latające talerze i rakiety mają swoje odbicie w komiksie.



Wykonanie

Na dużą uwagę zasługują właśnie pionki którymi posługujemy się w grze. Są one bardzo dobrze wykonane. Mamy do wyboru czarne i granatowe rakiety oraz żółte i czerwone talerze. Jeśli przypomnimy sobie jak wyglądały pionki w grach z lat osiemdziesiątych to zrozumiemy, że te z "Orionus" były czymś na prawdę niesamowitym. Pozostałe elementy (dwie plansze) oraz arkusze przedstawiające punkty karne, punkty premiowe oraz broń laserową wykonane są na dobrej jakości, grubej tekturze. Nie ma się więc do czego przyczepić.


Rozgrywka

Sama rozgrywka składa się z dwóch etapów. Pierwszy z nich dzieje się na dużej planszy wielkości 4 kartek formatu A4. Przedstawia on wyścig na planetę Orionus. Przypomina on nieco popularnego "Chińczyka". Możemy wybierać który pionek przesunąć, do wyboru jest też kilka dróg (krótsze i bardziej niebezpieczne oraz dłuższe i bezpieczne). W trakcie wyścigu napotykamy różne przeszkody takie jak komety, deszcz meteorytów, planety. Efekty mogą być różne, od zyskania kilku pól aż do rozbicia naszego pojazdu.

Drugi etap przypomina nieco grę w warcaby i zawiera w sobie elementy strategii. Rozgrywa się on na planszy formatu 2x A4.

Podsumowanie

Generalnie jak na tamte czasy gra była na dość wysokim poziomie. Wydaje się ona idealna dla starszych dzieci, ponieważ jest dość dynamiczna i posiada proste reguły. Z drugiej strony nie trzeba czytać wielu stron instrukcji przed rozpoczęciem zabawy (jak to bywało w grach "Sfery" i "Encore".

[Anonim]

Jeśli chodzi o stronę graficzną to opiera się ona luźno na serii komiksów Ericha von
Danikena "Bogowie z Kosmosu" z lat siedemdziesiątych.

Tutaj wkradł się dość poważny błąd, Erich von Daniken głosił tezę że kosmici kiedyś żyli na ziemi i ją udowadniał w licznych książkach. Seria komiksów swą fabułę opierała na tych tezach ale jej autorem nie był Daniken, jestem ciekaw czy w ogóle wiedział że Polacy robią takie komiksy.

[Katiusha]

Tą serie komiksów tj. serie o AIS -
1.Lądowanie W Andach,
2.Ludzie I Potwory,
3.Walka O Płanetę,
4.Bunt Olbrzymów,
5.Zagłada Wielkiej Wyspy,
6.Planeta Pod Kontrolą,
7.Tajemnica Piramidy i
8.Ostatni Rozkaz
narysował Bogusław Ploch na podstawie scenariusza Arnolda Mostowicza i Alfreda Górnego luźno opartego na teoriach Ericha von Danikena.

Lubie tą serie i zaczytywałam się nią dawno, dawno temu i ta gra mi się przez to spodobała.
Ale chyba jest nie do zdobycia i nawet na Allegro się nie pojawia?

[Bludgeon]

Miałem kiedyś tą grę wydaje się to wieki temu. Bardzo lubiłem w to grać.

Ciekawe że na planszę wkradły się tie fightery

[Hellhound]

Fakt, już jako dziecko zwróciłem uwagę na to nawiązanie do "Gwiezdnych wojen".

Lubie tą serie i zaczytywałam się nią dawno, dawno temu i ta gra mi się przez to spodobała.
Ale chyba jest nie do zdobycia i nawet na Allegro się nie pojawia?

Wisiała na Allegro przez miesiąc ostatnio. W końcu się wytargowałem i kupiłem ją razem z "Batmanem" za 30 zł.

[SeSim]

Heh jak zobaczyłem tą grę to sobie przypomniałem, że w nią grałem kiedyś. Totalnie nie pamiętam o co biegało ale pamiętam te pionki Co do grafik to raczej typowe dla "dzikiej Polski" z tamtego okresu, że nikt się nie przejmował prawem autorskim Tego smoka to zdaje się gdzieś kiedyś też widziałem