[Inne] Necromancer - pierwowzór Talisman
: wtorek 28 kwie 2009, 13:44
Talisman powstał w 1983 roku, jego autorem był Bob Harris. Pierwotnie nazywał się Rectocracy, a jego korzenie sięgają początku lat '80 oraz zakupu przez Boba i jego żonę - Deborah - pierwszej gry RPG - Dungeons and Dragons (D&D), w której celem nadrzędnym graczy (wcielających się w postaci Nauczycieli) było dojście do centrum planszy, by zostać Rektorem. Jednakże Bobowi nie bardzo to się podobało, więc zamienił ideę na świat bardziej fantastyczny, jak również nazwę na Necromancer. Sama gra była wykonana odręcznie, zarówno karty, jak i plansza. Większość kart miała identyczne efekty jak w Talismanie (np. Święty Graal z Necromancera oraz Drugiej Edycji) czy też Smok (Necromancer, Druga Edycja), ale część została lekko na przykład zmieniona, np. Zaklinacz (w pierwszej wersji Magii i Miecza - Czarodziej, który zresztą spełniał każdemu życzenie, nie tylko Poszukiwaczom z Mocą 4 lub większą) (Necromancer, Druga Edycja), który pierwotnie leczył, a nie dawał punktu Wytrzymałości czy też Diablik (Necromancer, Druga Edycja), który pierwotnie na wyniku rzutu kostką 3 przenosił do 'Inn' (Zajazd), nie do 'Tavern' (Gospoda). Na specjalną uwagę zasługują także i cztery inne karty:
Skrzat (Necromancer, Druga Edycja, którego efektem było mniej więcej "Prowadzi jak Elf" (jako Poszukiwacz);
Magiczny Strumień (Necromancer, Druga Edycja), który troszeczkę inaczej miał wytłumaczoną swoją ideę (ale w gruncie rzeczy chodziło o to samo);
Złowroga Ciemność (w pierwszej wersji Magii i Miecza - Zła Ciemność) (Necromancer, Druga Edycja), która została przemianowana z 'Black Sabbath' (Czarny Sabat) na 'Evil Darkness' (Zła Ciemność);
Syrena (Necromancer, Druga Edycja), która oddziaływała tylko na "ludzi", czyli keyword, który w Talismanie nie występuje. Schody zaczęły się wraz z dodatkami, w których trza było określić, co może być za uznane za "człowieka", a co nie. Doczekaliśmy się więc Specjalnej Zdolności (która zresztą też się nie pojawiła na wszystkich kartach) - "Jesteś Odporny na Śpiew Syreny". Generalnie o tym, czy dany Poszukiwacz jest "człowiekiem" (a więc i odpornym na Syrenę), czy nie, decydowała jego grafika. O ile więc przykładowy Dragon Slayer był odporny, gdyż w oryginale był krasnoludem, to jego polskie tłumaczenie, Pogromca Smoków, już nie, bo był przecie człowiekiem... W Talismanie z całą odpowiedzialnością więc możemy stwierdzić, że Centaur, Cyborg, Ciemny Elf, Pogromca Smoków, Krasnolud, Elf, Upiór, Niziołek, Hobgoblin, Kobold, Ork, Satyr, Leśny Duszek, Troll nie są "ludźmi". Do tej listy można by było również dopisać paru Poszukiwaczy z Jaskini - Morlok, Wampir, Wojownik z Zaświatów, Demon Zła - gdyby tylko Sfera była zainteresowana być konsekwentną..
Do innych różnic między Necromancerem, a Talismanem, można zaliczyć nazwę centralnego obszaru - Necromancer's Isle (Wyspa Nekromanty) oraz nazwę Czaru, który trza było na nim rzucać - Death Spell (Śmiertelny Czar), który zmniejszał Poszukiwaczy Wytrzymałość o rzut kością. Karty kładzione były "koszulką" do góry i czekały na Poszukiwacza, który zdecyduje się je zbadać. Również obszary Krypty oraz Kopalni minimalnie się różniły - ile oczek brakowało Poszukiwaczowi do wymaganej liczby, tyle tracił tur. Położenie dwu obszarów Pustyni oraz Kapliczki było także inne - Kapliczka znajdowała się w centrum jednej z linii w Zewnętrznej Krainie, Pustynie w rogu Środkowej Krainy.
Po wielu cotygodniowych partyjkach ze swoimi kolegami, Bob doszedł do wniosku, że mógłby wydać swą grę. Po przejrzeniu paru czasopism, trafił na Games Workshop i w taki oto sposób w 1983 roku w Wielkiej Brytanii wydana została Pierwsza Edycja Talismana. Była ona prawie identyczna z Necromancerem, poza oczywiście tymi paroma szczegółami wymienionymi powyżej - prawie wszystkie karty przeszły mały lifting oraz otrzymały numerki rozpatrywania. Same karty Przygód były również czarno-białe. Niektóre z kart z Necromancera (np. Bull - Byk) w ogóle się nie dostały (został on jednak wydany w pierwszym dodatku do Talisman Revised Edition - Reaper jako Raging Bull). Za wyjątkiem Bulla, kartami, które nie pojawiły się w Talismanie były: Hunter (Poszukiwacz), Haunter oraz Stag (obie, to karty Wrogów).
Tak mniej więcej się prezentuje historia Necromancera. Jakoś bardzo niedawno jednak Bob zdecydował się podzielić z fanami całym Necromancerem. Galerię można oglądać tutaj:
http://www.harris-authors.com/talisman_prototype.html
Polecam również zapoznać się z małym artykułem na temat Necromancera na Talisman Island:
http://www.talismanisland.com/bobharris.htm
Tylko czemu wyspę nekromanty zamienili na koronę władzy? Nie że mi to przeszakdza, ale ciekawi mnie to 
= Tajemne Wrota)
